Przekształcenie klubu piłkarskiego

Mamy tu do czynienia z nakładaniem się na siebie przepisów prawa powszechnego: prawa o stowarzyszeniach (które nie przewiduje łączenia się stowarzyszeń czy przekształcanie stowarzyszeń w inne osoby prawne), Kodeksu Cywilnego i Kodeksu Spółek Handlowych oraz przepisów wewnętrznych Polskiego Związku Piłki Nożnej, w tym zwłaszcza uchwały nr XII/194 z dnia 11 grudnia 2015 r. Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej o członkostwie. Uchwała ta kreuje specyficzne zasady piłkarskich „fuzji”. Z tego względu wiele terminów używanych w prawie powszechny, tu należy używać w cudzysłowie.

Występują tu uwarunkowania nieznane w prawie powszechnym – wchodzi w grę nie tylko pojęcie klubu sportowego jako organizacji, tylko też pojęcie drużyny (jako zespołu danego klubu w danej klasie rozgrywkowej). Pojawia się specyficzne „dobro niematerialne” – prawo do miejsca w rozgrywkach.

Występują też ograniczenia co do okresu, w którym może dojść do „fuzji” (odniesienia do sezonów rozgrywkowych). Występuje też wymóg zgody właściwych związków piłki nożnej.

Gdy „beneficjentem” fuzji ma być spółka prawa handlowego (spółka z o.o. lub akcyjna, bo na gruncie ustawy o sporcie tylko spółka kapitałowa, a nie osobowa, może mieć status klubu sportowego), to na gruncie prawa handlowego może ona odbyć się w trybie nabycia „przedsiębiorstwa” (zespołu składników materialnych i niematerialnych) lub podwyższenia kapitału zakładowego w zamian za aport w postaci „wartości niematerialnych i prawnych” (miejsce w rozgrywkach, prawa do zawodników wynikające z kontraktów zawodniczych, logo/herb, tradycja, barwy, inne oznaczenia).

O autorze:

Kancelaria Radcy Prawnego Michała Gniatkowskiego świadczy między innymi usługi w zakresie obsługi prawnej klubów sportowych, agencji menedżerskich oraz pojedynczych sportowców. Udziela także konsultacji jednostkom samorządu terytorialnego oraz ośrodkom sportu i rekreacji w zakresie wspierania i finansowania sportu.